Wydawca treści
Polskie lasy
fot. Paweł Fabijański
fot. Paweł Fabijański
fot. Paweł Fabijański
Polska jest w europejskiej czołówce, jeśli chodzi o powierzchnię lasów. Zajmują one 29,2 proc. terytorium kraju, rosną na obszarze 9,1 mln ha. Zdecydowana większość to lasy państwowe, z czego prawie 7,6 mln ha zarządzane jest przez Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe.
W Polsce lasów wciąż przybywa. Lesistość kraju zwiększyła się z 21 proc. w roku 1945 do 29,2 proc. obecnie. Od roku 1995 do 2011 powierzchnia lasów zwiększyła się o 388 tys. ha. Podstawą prac zalesieniowych jest „Krajowy program zwiększania lesistości", zakładający wzrost lesistości do 30 proc. w 2020 r. i do 33 proc. w 2050 r. Lasy Polski są bogate w rośliny, zwierzęta i grzyby. Żyje w nich 65 proc. ogółu gatunków zwierząt.
Lasy rosną w naszym kraju na glebach najsłabszych, głównie z powodu rozwoju rolnictwa w poprzednich wiekach. Wpływa to na rozmieszczenie typów siedliskowych lasu w Polsce. Ponad 55 proc. powierzchni lasów zajmują bory. Na pozostałych obszarach występują siedliska lasowe, głównie mieszane. Ich niewielką część stanowią olsy i łęgi – niewiele ponad 3 proc.
W latach 1945-2011 powierzchnia drzewostanów liściastych na terenach PGL LP wzrosła z 13 do ponad 28,2 proc.
Na terenach nizinnych i wyżynnych najczęściej występuje sosna. Rośnie ona na 64,3 proc. powierzchni leśnej w PGL LP oraz na 57,7 proc. lasów prywatnych i gminnych. W górach przeważa świerk (zachód) oraz świerk z bukiem (wschód). Dominacja sosny wynika ze sposobu prowadzenia gospodarki leśnej w przeszłości. Kiedyś monokultury (uprawy jednego gatunku) były odpowiedzią na duże zapotrzebowanie przemysłu na drewno. Takie lasy okazały się jednak mało odporne na czynniki klimatyczne. Łatwo padały również ofiarą ekspansji szkodników.
W polskich lasach systematycznie zwiększa się udział innych gatunków, głównie liściastych. Leśnicy odeszli od monokultur – dostosowują skład gatunkowy drzewostanu do naturalnego dla danego terenu. Dzięki temu w latach 1945-2011 powierzchnia drzewostanów liściastych na terenach PGL LP wzrosła z 13 do ponad 28,2 proc. Coraz częściej występują dęby, jesiony, klony, jawory, wiązy, a także brzozy, buki, olchy, topole, graby, osiki, lipy i wierzby.
W naszych lasach najczęściej występują drzewostany w wieku od 40 do 80 lat. Przeciętny wiek lasu wynosi 60 lat. Coraz więcej jest drzew dużych, liczących ponad 80 lat. Od końca II wojny światowej ich powierzchnia wzrosła z 0,9 mln ha do prawie 1,85 mln ha.
Raporty o stanie lasów w Polsce
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Leśny Kompleks Promocyjny Puszcza Świętokrzyska
Leśny Kompleks Promocyjny Puszcza Świętokrzyska
Rezerwat Białe Ługi z lotu ptaka fot. K. Ptak
Zalew Chańcza z lotu ptaka fot. A. Zagnieński
Pasmo Jeleniowskie z lotu ptaka fot. A. Zagnieński
Dolina Nidy z lotu ptaka fot. R. Wróblewski
Leśny Kompleks Promocyjny „Puszcza Świętokrzyska" obejmuje powierzchnię 68245 ha, a w jego skład wchodzą następujące Nadleśnictwa: Daleszyce, Kielce, Łagów, Skarżysko, Suchedniów i Zagnańsk.
Leśny Kompleks Promocyjny „Puszcza Świętokrzyska" powołany na mocy Zarządzenia nr 75 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z 13 grudnia 2004 roku. Jego obszar znajduje się w całości na terenie województwa świętokrzyskiego i obejmując większość obszaru dawnej Puszczy Świętokrzyskiej. W centrum LKP położone są Kielce – stolica województwa świętokrzyskiego. Pod względem rejonizacji przyrodniczo – leśnej jego teren zalicza się do VI Krainy Małopolskiej, mezoregionów Łysogórskiego i Puszczy Świętokrzyskiej.
Leśny Kompleks Promocyjny „Puszcza Świętokrzyska" obejmuje powierzchnię 68245 ha, a w jego skład wchodzą następujące Nadleśnictwa: Daleszyce, Kielce, Łagów, Skarżysko, Suchedniów i Zagnańsk.
Teren LKP obejmuje wyżynne, podgórskie i górskie kompleksy leśne otaczające Świętokrzyski Park Narodowy ze znacznym udziałem drzewostanów naturalnych, zwłaszcza jodłowych i bukowych z domieszką jawora, grabu i modrzewia. Specyfiką gospodarki leśnej na tym obszarze jest naturalne odnawianie się lasu, zwłaszcza drzewostanów jodłowych. Zróżnicowanie geologiczne i wysokościowe powodują znaczną mozaikowatość gleb, co wpływa na urozmaicony skład gatunkowy lasu i występowanie drzewostanów mieszanych. Cały obszar LKP leży w zlewniach rzek stanowiących lewobrzeżne dopływy środkowej Wisły tj. Nidy, Czarnej Staszowskiej, Koprzywianki, Kamiennej, Iłżanki i Pilicy.
Obszar Leśnego Kompleksu Promocyjnego „Puszcza Świętokrzyska" należy do najcenniejszych obszarów przyrodniczych, krajobrazowych i kulturowych regionu świętokrzyskiego. Bogactwo rzeźby geologicznej, występowanie szerokiego wachlarza siedliskowych typów lasów (od borów suchych do olsów, a także siedlisk wyżynnych i górskich) sprawiło, że powstało na tym obszarze szereg form ochrony przyrody w tym:
- 5 parków krajobrazowych
- 1 obszar chronionego krajobrazu
- 21 rezerwatów przyrody
- 24 użytków ekologicznych
- 2 stanowiska dokumentacyjne
- 5 zespołów przyrodniczo- krajobrazowych
- 42 pomniki przyrody
Do najbardziej znanych można zaliczyć:
- Jaskinię Raj
- Rezerwat Karczówka
- Rezerwat Świnia Góra
- Rezerwat Sufraganiec
- Rezerwat Białe Ługi
- Pomnik przyrody „Dąb Bartek"
- Obszary „Natura 2000"
Celem działania LKP „Puszcza Świętokrzyska" jest:
- promocja trwale zrównoważonej gospodarki leśnej
- ochrona zasobów przyrody w lasach
- edukacja przyrodniczo- leśna społeczeństwa