Przełom lutego i marca to zwykle czas inwentaryzacji łowieckiej, w której myśliwi i leśnicy określają stan populacji zwierzyny leśnej. W daleszyckich lasach trwają właśnie prace inwentaryzacyjne z wykorzystaniem metody pędzeń próbnych. Pracownicy naszego nadleśnictwa wspierani przez kolegów z Nadleśnictwa Pińczów i Chmielnik, a także myśliwych z kół Rosomak, Sokół Kielce i Sokół Warszawa inwentaryzowali zwierzynę metodą pędzeń próbnych. Poszczególne pędzenia polegają na obstawieniu obserwatorami trzech boków oddziałów- fragmentów drzewostanu, czwarty zaś bok, zamykany jest przez linię naganki, która powoduje przemieszczanie zwierzyny z głębi miotu. Dzięki temu wybiegające z oddziału sarny czy jelenie mogą być odnotowywane przez obserwatorów na kartach obserwacji. Każdy obserwator i członek naganki odnotowuje tylko zwierzęta wybiegające z miotu po swojej ,,lewej ręce'' do kolejnego obserwatora. Odległość pomiędzy kolejnymi obserwatorami powinna uwzględniać miejscowe warunki naturalne (występowanie podszytu, stan linii oddziałowych, ukształtowanie terenu). Zwykle wynosi 50- 70 m, co umożliwia rzetelne rejestrowanie ilości i płci wybiegających z oddziału saren, jeleni i dzików.
To ogromne przedsięwzięcie logistyczne pozwoliło na policzenie zwierzyny na ponad 5% powierzchni nadleśnictwa czyli blisko 650 hektarach. W pracach inwentaryzacyjnych udział wzięło 110 osób.
W sumie podczas prac zinwentaryzowano ponad 50 saren, 20 jeleni, 13 dzików, kilkanaście lisów i zajęcy.

Jak pokazują wyniki prac naukowych oraz wieloletnie doświadczenia Polskiego Związku Łowieckiego i Lasów Państwowych, metoda pędzeń próbnych jest najrzetelniejszą, spośród praktykowanych w naszym kraju metod określania liczebności i struktury populacji jeleniowatych. Przy zachowaniu wszelkich procedur błąd takiego szacowania liczebności mieści się zwykle w przedziale 0-10 %.